Nie mam kompleksów ▸

obserwacje Autor: pawel.kruzel@m00n.link (Paweł Krużel), 18.11.2022 9:58

Przy porannej kawie czasami człowieka napadają różne myśli ... Szczególnie dzięki rozmowom z innymi, które są dla tych myśli inspiracją. Nie mam kompleksów. Naprawdę nie mam (!). Jestem, jaki jestem. I właśnie z tego powodu mało kto mnie rozumie a jeszcze mniej ludzi mnie lubi. Gdybym jeszcze dodał do tego, że niczego nikomu nie zazdroszczę, no, oprócz zdrowia (ale tak pozytywnie), to wielu pewnie uznałoby mnie za nienormalnego.

Bo co jest uznawane za "normę" wg współczesnych społecznych wzorców ...?

Mam wrażenie że ludzie potrzebują kompleksów do tego, by rozbudzały ich ambicje. Ambicje na poszerzanie stanu posiadania, ambicje na "fejm" u innych, na splendor i społeczny szacunek.

Ludziom niezbędne są kompleksy do tego, by się z nich mozolnie wyczołgiwać, by potem móc wreszcie stanąć wyżej od kogoś i zadzierać nosa. Choćby i przez chwilę. Zaś dla niektórych jest to jedyny cel istnienia i nie umieją bez niego funkcjonować.

Mówi się, że "Z góry wszystko lepiej widać". Cóż z tego, skoro prawie wszyscy ci, którzy stoją wyżej, są skupieni tylko na czubkach głów stojących pod nimi. I nie widzą w dole trawy pod własnymi stopami. Dręczeni przez własne kompleksy i ambicje, niechętnie spoglądają w górę. Bo tam są ci, którzy stoją jeszcze wyżej. Często czują pokusę żeby tam zerknąć, ale nie za wysoko, bo to wywołuje niemiłą myśl o tym, że ktoś jednak tam jest. Więc zerkają ukradkiem i widzą tylko buty tych stojących wyżej. Ładniejsze, lepsze ... Patrząc na te buty nie widzą nieba i słońca na nim. Słońca, legendy i mitu, który na zawsze pozostaje w ich myślach nieosiągalny ...

Są jeszcze ci, którzy stoją obok. Można z nimi powymieniać fałszywe uśmiechy, a kiedy nie patrzą, np. ukradkiem zwędzić im z kieszeni krówkę. Albo bez specjalnych nadziei poprosić o pomoc, gdy trzeba się wesprzeć, by wytrzepać z buta uwierający stopę kamień. Zaś najbardziej doceniany sport, który można uprawiać wspólnie z tymi obok, to razem poplotkować o tych którzy stoją niżej. O tych wyżej się nie mówi. O nich się czasem myśli ...

Ktoś by rzekł: "Nie masz kompleksów, więc nie możesz mieć ambicji.". Może w cudzych wyobrażeniach nie mam. Ale za to mam święty spokój - dotykam słońca, które świeci nad nami wszystkimi, stojąc boso na zielonej trawie pod bosymi stopami ...  I wymieniam z rzadka porozumiewawcze spojrzenia oraz uśmiechy z tymi, którzy robią to samo. 😉 Z tymi wyżej, z tymi niżej ... 😉

Na koniec - pytanie. PO CO wam kompleksy? Osobiście kiedyś miałem ich wiele, począwszy od dzieciństwa, poprzez okres dojrzewania i wczesną młodość ... Nic mi nie dały. Nie były motorem napędowym do niczego. Pewnego dnia zrozumiałem że kompleksy są zbędne, że muszę zacząć od zaakceptowania siebie, a potem budować poczucie własnej wartości. Kiedy się ich pozbyłem, poczułem ulgę. Od tamtego momentu nikomu nie daję się wpędzać w żadne kompleksy. Za to widzę jak niszczą radość życia innych ... Polecam się zastanowić, skonsultować np z psychologiem, itp i pozbyć się tego balastu. Moim zdaniem - warto.

Chcesz się do mnie uśmiechnąć, lub wymienić porozumiewawcze słowa? TUTAJ.